[ و در وصف جمع فرومایگان فرمود : ] آنانند که چون فراهم آیند پیروز گردند ، و چون پراکنده گردند شناخته نشوند [ و گفته‏اند امام فرمود : ] آنانند که چون فراهم آیند زیان رسانند و چون پراکنده شوند سود دهند . [ گفتند زیان فراهم آمد نشان را دانستیم سود پراکنده شدنشان چیست ؟ » فرمود : ] خداوندان پیشه‏ها به سر پیشه‏هاى خود بازگردند و مردم از آنان سود برند : چون بنّا که بر سر ساختن بناى خود رود و بافنده که به کارگاهش و نانوا که به نانوا خانه بازگردد . [نهج البلاغه]
 
پنج شنبه 02 دی 14 , ساعت 10:42 صبح

 به مادرانِ ماه

 

 

 

با سلامِ تو

 

چراغِ ستاره

 

روشن می شود

 

و ماه

 

با لالایی هایت

 

پشت ابرهای تیره ی

سر گردان

 

خواب های شیرین می بیند

 

ترانه های ایلاتیت

 

سرود زندگیند

 

لبخند هایت

 

هزار سپیده ...

 

 

مادرِ ماه !

 

آفتاب

 

هر روز

 

از پشتِ پلک های تو

 

طلوع می کند 

 

دریا

 

موج هایش را 

 

هرشب 

 

به چشمان تو 

 

هدیه می دهد

 

 

دریا 

 

ساحلِ توست 

 

و انگشتان نسیم

 

به اشاره ی تو

 

پلک غنچه ها را 

 

سپیده دمان

 

باز می کند 

 

بهار 

 

حاصل پیمان تو 

 

با مهربانی است

 

 

مادرِ ماه !

 

دستانت را

 

برشانه های قلبم

 

 بگذار

 

پاهایت را

 

 بر مژه های جانم

 

تا بهشت شوم؛

 

برای همیشه

 

 بهشت 

 

 

آه ای خمیده ی سربلند !

 

پیش از آسمان

 

بالای سرم بودی

 

و پیش از سایه

 

در کنارم

 

 

تا همیشه

 

سوگند بزرگم

 

شیر پاک توست

 

ای آبی وسیع !

 

از ابر سپید گیسوانت

 

شرمنده ام

 

-------------- قاسمی

 

 

 



لیست کل یادداشت های این وبلاگ